-پاسخ آیت الله سیستانی درباره لباس مشکی در محرم وصفر
-پاسخ آیت الله خامنه ای درباره افطار کردن با تربت امام حسین علیه السلام
-دست زدن همراه با شادي و خواندن و ذكر صلوات بر پيامبر اكرم و آل او(ص) درجشن هايي كه به مناسبت ايام ولادت ائمه(ص) و اعياد وحدت و مبعث برگزار مي شود چه حكمي دارد؟ اگر اين جشن ها در مكانهاي عبادت مانند مسجد و نمازخانه هاي ادارات و يا حسينيه ها برگزارشوند، حكم آنها چيست؟
-پاسخ آیت الله شبیری زنجانی درباره جشن عروسی در ماه محرم وصفر
-پاسخ آیت الله مکارم شیرازی درباره اصلاح و آرایش در ماه های محرم و صفر
-پاسخ آیت الله روحانی درباره جنگ عایشه با امیرالمؤمنین (علیه السلام) از همه گناهان بدتر بود
-پاسخ آیت الله جوادی آملی درباره نماز روز عید غدیر
-پاسخ آیت الله جوادی آملی درباره نماز عید غدیر
-پاسخ آیت الله حکیم در باره افضل بودن حضرت علی علیه السلام از بقیه ائمه وپیامبران
-پاسخ آیت الله وحید خراسانی درباره سیگار کشیدن در ماه رمضان

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.

  کد مطلب:16105 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:7

آيا تمامي مهاجرين و انصار قابل دفاع هستند ؟
بعضي بر اين عقيدهاند كه همه مهاجرين و انصار افراد پاك و متدين و عادل بودهاند و كوچكترين نقطه ضعفي نبايد به آنان گرفت و هر گونه طعنه و اعتراض به آنها گناهي نابخشودني است .
از اين گروه بايد پرسيد كه از كدام مهاجرين و انصار سخن ميگويند؟ آن مهاجرين و انصاري كه قلب مقدس رسول خدا را خون كردند و پس از 23 سال تلاش بي وقفه حضرت ، براي بيرون آمدن از احرام عمره ، يعني رها ساختن يك رسم دوران جاهليت ، دستور پيامبر گرامي را زير پا گذاشتند و خشم و غضب مردي كه افتخار «إنّك لعلي خلق عظيم» ازدست خداوندي گرفته به اوج رساندند : «قال خرج رسول اللّه صلي اللّه عليه وسلم وأصحابه قال فأحرمنا بالحج فلمّا قدمنا مكّة قال اجعلوا حجّكم عمرة قال فقال الناس يا رسول اللّه قد أحرمنا بالحج ، فكيف نجعلها عمرة قال انظروا ما آمركم به فافعلوا فردّوا عليه القول فغضب ثمّ انطلق حتّي دخل علي عائشة غضبان فرأت الغضب في وجهه فقالت من أغضبك؟ أغضبه اللّه ، قال : ومالي لا أغضب؟ وأنا آمر بالأمر فلا اتّبع» . قال ال مسند احمد ج 4 ص 286 ، باب حديث قيس عنه البراء بن عازب ، كنز العمّال ج 5 ص 275 ، تذكرة الحفّاظ ج 1 ص 116 ، سير أعلام النبلاء ج 8 ص 498 ، ذكر أخبار إصبهان ج 2 ص 162 هيثمي : رواه أبو يعلي ورجاله رجال الصحيحمجمع الزوائد : ج 3 ص 233 .
يا آن مهاجرين و انصاري كه ترور پيامبر گرامي طراحي ميكنند و با برملا شدن نقشه خائنانه آنان بهوسيله پيك وحي الهي لكّه ننگي تا ابد بر پيشاني آنان نقش ميبندند؟
بهتر است كه بدانيم در نقل ابن حزم از علماء بزرگ اهل سنت ، نام همان خلفاء راشدين ، در ميان طراحان ترور ، به چشم ميخورد : «فإنّه ( الوليد بن جميع ) قد روي أخباراً فيها : أنّ أبابكر وعمر وعثمان وطلحة وسعد بن أبي وقّاص أرادوا قتلالنبي صلي الله عليه و آله و سلم وإلقاءه من العقبة في تبوك»المحلّي : 224/11 . تحقيق أحمد محمد شاكر ، ط . دار الجيل ودار الآفاق الجديدة ، بيروت . والمحلّي : 160/12 مسألة 2203 ط . دار الفكر ، تحقيق : الدكتور عبد الغفّار سليمان البنداري .
گرچه ابن حزم بعد از نقل اين خبر تلاش ميكند از راه تضعيف وليد بن جميع موضوع را زير سؤال ببرد ولي بدون توجه به اينكه غالب رجال نويسان اهل سنت وي را توثيق نمودهاند ، همانند : عجلي در تاريخ الثقات و ابن سعد در طبقات ، ابن حبان در كتاب الثقات ، به وثاقت وي گواهي دادهاندتاريخ الثقات : 465 رقم 1773 ، الطبقات : 354/6 ، كتاب الثقات : 492/5 وهمچنين يحيي بن معين و ابوحاتم و ابوزرعة و ابو نعيم كه همگي از پرچمداران علم رجال اهل سنت ميباشند ، وثاقت وي را تأييد نمودهاند .
الجرح والتعديل : 8/9 رقم 34 وتهذيب الكمال : 35/31 ، تاريخ الإسلام : 661/9 نكته جالب توجه اينجا است كه عمر بن خطاب در زمان خلافت خويش از خواندن نماز بر جنازه أصحاب يعني همان مهاجرين و انصار ، از ترس اينكه مبادا از همان منافقان باشد ، خودداري مينمود مگر بعد شهادت حذيفه بر تبرئه وي ، چون حذيفه بود كه از پرونده سياه منافقان و طراحان ترور حضرت مطلع بود : «كان حذيفة صاحب السرّ المكنون في تمييز المنافقين ، ولذلك كان عمر لا يصلي علي ميّت حتي يصلّي عليه حذيفة ، يخشي أن يكون من المنافقين»شذرات الذهب : 44/1 ، في وقعة سنة ستّ وثلاثين . ورجوع شود به جامع البيان طبري : 16/11 ، تفسير ابن كثير : 399/2 و الأعلام زركلي : 171/2 .
و از اين جالبتر پرسشي است اين خليفه مشروع از حذيفه مينمود كه آيا من هم در ميان همان منافقان بودم يا خير؟
«إنّ عمر قال لحذيفة أنشدك اللّه أمنهم أنا ؟ قال لا ، ولا أومن منها أحداً بعدك»تفسير ابن كثير : 399/2 ، البداية والنهاية : 25/5 وجامع البيان طبري : 16/11 .
تاكنون از خود پرسيدهايم كه اين سؤال پر معني از روي چه انگيزهاي بوده؟ و از چه قضاياي پشت پرده خبر ميدهد؟ چرا اين پرسش از سلمان و ابوذر و . . . سر نزده است؟
راستي مگر كساني كه پيامبر را در حال خواندن خطبه نمازجمعه ، ترك كردند و تجارت را بر عبادت ترجيح دادند ، مگر از مهاجرين و انصار نبودند؟
«فإذا رأوا تجارة أو لهواً انفضّوا إليها وتركوك قائماً»جمعه : 11 .
آنهايي كه در جنگ احد ، گمانهاي جاهلانه در دل ميپروراندند ، چه كساني بودند؟ «وطائفة قد أهَمَّتْهم أنفُسُهم يظنون باللّه غَير الحقِّ ظَنَّ الجاهليّة . . . »آل عمران : 154 .
بيماردلاني كه وعدههاي الهي را به استهزاء گرفتهاند غير از مهاجرين و انصار بودند؟ «إذ يقول المنافقون والذين في قلوبهم مرض ما وعدنا اللّه ورسوله إلّا غروراً»احزاب : 12
گروهي كه قرآن از امكان ارتداد آنان پس از درگذشت پيامبر خبر ميدهد ، چه كساني هستند : «أ فإن مات أو قتل انقلبتم علي أعقابكم»آلعمران : 144 .
آن دسته از اصحابي كه از كنار حوض طرد شده و وارد جهنم ميشوند و جز اندكي از آنان نجات نمييابند ، چه كساني هستند؟
«قال رسول اللّه ( صلي الله عليه و آله و سلم ) بينما أنا قائم فإذا زمرة حتّي إذا عرفتهم ، خرج رجل من بيني وبينهم . قال : هلمّ . قلت : أين؟ قال : إلي النار واللّه ، قلت : وما شأنهم؟ قال : إنّهم ارتدّوا بعدك علي أدبارهم القهقري ، فلا أراه يخلص منهم إلّا مثل همل النعم أي القليلصحيح بخاري : ج 7 ص 208 ، ورجوع شود نيز به صحيح بخاري : ج 4 ص142 و110 و5 : 240 ، ج 7 ص 208 وج 8 ص 87 وصحيح مسلم ج1 ص150 و ج7 ص66 ، 71 ، و157 .
در بعضي از روايات وارد شده است كه رسول گرامي صلي الله عليه و آله و سلم فرمود : «ليردنّ عليّ الحوض رجال ممّن صحبني ورآني ، حتّي إذا رفعوا إليّ ورأيتهم اختلجوا دوني ، فلأقولنّ ربّ أصحابي! أصحابي ! فيقال : إنّك لا تدري ما أحدثوا بعدك!»مسند أحمد بن حنبل : 48/5 ، 50 حديث أبي بكرة نفيع بن الحرث ، والمصنّف لابن أبي شيبة : 415/7 رقم 35 ، كتاب الفضائل ، باب ما أعطي اللّه محمداً ( ص ) ، وتاريخ دمشق : 8/36 ، وكنز العمال : 239/13 ح 36714 كه اين روايت راه هر گونه توجيه را مبني بر اينكه مراد از صحابه ، افراد امت ميباشند ، كاملاً مسدود ميكندآقاي دكتر حمدان از اساتيد دانشگاه ام القري در پاسخ نامهاي ماه رمضان سال گذشته به وي داده بودم ، و در تارخ 1423/7/27 قمري از مكه براي اينجانب فاكس كرده اين چنين آمده : «وإمّا أن يراد به بعض أفراد الأمّة وسمّاهم بأصحابه لأنّ كلّ أمّته أصحابه؛ لمشاركته في دينه وفي الجنّة» شبيه اين توجيه از قاضي عياض ، در تحفة الأحوذي ج 9 ص 6 ، نقل شده

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.